1- استجابت دعوت خدا، زمينه استجابت دعاي بندگان
يكبار ديگر، در قرآن دو تا آيه داريم. يك «أَسْتَجِبْ»، يك «اسْتَجيبُوا». «أَسْتَجِبْ» يعني هرچه تو گفتي من گوش ميدهم. «اسْتَجيبُوا» يعني هرچه من گفتم، شما گوش بدهيد. من هرچه گفتم تو گوش ندادي، حالا توقعت اين است كه سالي يك شب مسجد ميآيي، من نوكر تو شوم. در عين حال خدا به كارهاي ما كار ندارد.
بعد از نماز جعفر طيار يك دعا است، ميگويد: خدايا، «تَخَلَّفَ سُكَّانُ أَرْضِك» (مستدرك/ج6/ص232) مردم، گوش به حرفهاي تو نميدهند. «فَكُنْتَ عَلَيْهِمْ عَطُوفاً بِجُودِك» ولي تو با جودت به مردم مهرباني داري.