بعضی شغلها، شغل کلیدی است، کسانی که مسئول امنیت هستند، ارتش، سپاه، وزارت اطّلاعات، انتظامی، هر کسی، اینها در اجر همهی مردم شریکند، بنده طلبه هستم، در تلویزیون حدیث و قرآن میخوانم، چون مملکت امن است، امن نباشد، نمیتوانم از خانه بیرون بیایم، ده، دوازده میلیون بچّه مدرسه میروند، چهار، پنج میلیون دانشجو داریم، چند میلیون کارگر، کشاورز، هر کس در مملکت کار بکند، چون مملکت امن است، امن نباشد، کسی نمیتواند کار بکند، از خانهاش بیرون نمیآید، پس شما که مسئول امنیت هستید، در تمام کارهای مردم شریکید، این مزدتان. ممکن است کار شما بعضی جاهایش سخت باشد، تلخ باشد، ولی …