تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
فضیلت سوره
روایات پرشمارى در فضیلت و آثار تلاوت سوره انعام گزارش شده است.[۳۸] علما، نزول دفعى و مشایعت فرشتگان در زمان نزولش را دو ویژگى این سوره دانسته‌اند.[۳۹] از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل شده است که فرمودند: همه سوره انعام به یکباره بر من فرود آمده و ۷۰۰۰۰ فرشته در حالى که با آواز بلند حمد و تسبیح پروردگار مى‌گفتند، آن را همراهى مى‌کردند.[۴۰]
همزمان با نزول آن، پیامبر صلى الله علیه و آله در حالى که «سبحان الله العظیم و بحمده» را تکرار مى‌کردند به سجده افتادند و در همان شب نزولش، نویسندگان وحى را فراخواندند تا آن را بنویسند؛[۴۱] همچنین آن حضرت فرمودند: خداوند به وسیله این سوره به من و مسلمانان عزتى داد که هرگز پس از آن خوار نگردند.[۴۲]
امام صادق علیه‌السلام فرمود: این سوره در حالى که ۷۰۰۰۰ فرشته آن را بدرقه مى‌کردند، فرود آمد پس شما آن را تعظیم و تکریم کنید،[۴۳] زیرا نام پروردگار در ۷۰ جاى آن آمده است. اگر مردم فضلیت آن را بدانند قرائت آن را ترک نکنند.[۴۴]
در روایات متعدد، از آمرزش،[۴۵] ایمنى در قیامت،[۴۶] خشنودى پروردگار،[۴۷] تسبیح[۴۸] و استغفار فرشتگان براى خواننده این سوره تا قیامت،[۴۹] به عنوان ثواب قرائت یاد شده است. در برخى روایات به خواندن سه آیه نخست این سوره پس از نماز صبح سفارش شده و براى آن ثواب و آثار فراوانى بیان شده است.[۵۰]
از امام صادق علیه‌السلام روایت شده: هر حاجتمندى ۴ رکعت نماز (با دو سلام) بگزارد و پس از حمدِ آن، سوره انعام و پس از نماز دعاى «یا کریم یا کریم...» را بخواند، سوگند به کسى که جانم در دست اوست، خداوند حاجتش را برآورده سازد.[۵۱] البته ثواب‌ها و آثار یاد شده مشروط به اعتقاد و عمل به این آیات نورانى است، وگرنه قرائت بدون عمل ثواب‌هاى موعود را ندارد.[۵۲]
پانویس
- التحریر والتنویر، ج ۷، ص ۱۲۱؛ المیزان، ج ۷، ص ۲؛ المکى والمدنى فى القرآن، ج ۱، ص ۳۰۵.
- البرهان فى علوم القرآن، ج ۱، ص ۲۸۱؛ روح‌المعانى، مج ۵، ج ۷، ص ۱۰۹؛ التمهید، ج ۱، ص ۱۳۲ـ۱۳۶.
- تاریخ قرآن، رامیار، ص ۶۷۰.
- همان، ص ۶۷۱.
- تفسیر المعین، ج ۱، ص ۳۲۵.
- تفسیر جلالین، ص ۱۳۱؛ التمهید، ج ۱، ص ۱۷۱ـ۱۷۸.
- روح المعانى، مج ۵، ج ۷، ص ۱۰۹؛ تفسیر مراغى، مج ۳، ج ۷، ص ۶۹؛ التمهید، ج ۱، ص ۱۷۱ـ۱۷۸.
- التفسیر الحدیث، ج ۴، ص ۶۴؛ المیزان، ج ۷، ص ۶.
- الدرالمنثور، ج ۳، ص ۲۴۳ـ۳۴۶؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۶۹۶؛ المکى والمدنى فى القرآن، ج ۱، ص ۲۹۰، ۲۹۷.
- تفسیر المنار، ج ۷، ص ۲۸۴؛ التمهید، ج ۱، ص ۱۷۰.
- نظم قرآن، ج ۱، ص ۱۳۲؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج ۹، ص ۳۹۳.
- السیرة‌النبویه، ج ۱، ص ۲۶۱؛ فروغ ابدیت، ج ۱، ص ۲۶۴.
- التحریر والتنویر، ج ۱۴، ص ۶؛ الموسوعة القرآنیه، ج ۳، ص ۴.
- احسن الحدیث، ج ۳، ۱۷۲؛ تفسیر سورة الانعام، ص ۱۱.
- التحریر والتنویر، ج ۷، ص ۱۲۱.
- الموسوعة القرآنیه، ج ۳، ص ۱۷؛ ج ۷، ص ۲۰۵.
- المعجم الاحصائى، ج ۱، ص ۲۹۹ـ۳۰۱.
- مجمع‌البیان، ج ۴، ص ۴۲۱؛ بصائر ذوى التمییز، ج ۱، ص ۱۸۶؛ البیان فى عد آى القرآن، ص ۱۵۱.
- تفسیر ابن کثیر، ج ۲، ص ۱۲۷؛ التحریر والتنویر، ج ۷، ص ۱۲۱؛ احسن الحدیث، ج ۳، ص ۱۷۱.
- التحریر والتنویر، ج ۷، ص ۱۲۱.
- الموسوعة القرآنیه، ج ۳، ص ۴.
- بصائر ذوى التمییز، ج ۱، ص ۱۸۷.
- فضائل القرآن و معالمه، ج ۲، ص ۳۰.
- الاتقان، ج ۱، ص ۱۲۵؛ تاریخ قرآن، حجتى، ص ۱۰۵.
- اهداف کل سوره، ج ۱، ص ۱۲۵.
- مجمع البیان، ج ۴، ص ۴۲۱؛ روح المعانى، مج ۵، ج ۷، ص ۱۱۲؛ اهداف کل سوره، ج ۱، ص ۱۳۱.
- المیزان، ج ۷، ص ۲۰؛ نمونه، ج ۵، ص ۱۶۱.
- روح المعانى، مج ۵، ج ۷، ص ۱۴۱.
- المیزان، ج ۷، ص ۶۹.
- مجمع البیان، ج ۲، ص ۲۹۷.
- المیزان، ج ۷، ص ۷۱.
- همان، ص ۱۱۵.
- همان، ص ۱۲۶.
- الکشاف، ج ۲، ص ۶۴.
- مجمع البیان، ج ۴، ص ۵۷۱.
- نمونه، ج ۲۵، ص ۴۵۵.
- المیزان، ج ۷، ص ۳۸۴؛ احسن‌الحدیث، ج ۳، ص ۳۲۳.
- روح المعانى، مج ۵، ج ۷، ص ۱۰۹ـ ۱۱۰؛ التحریر والتنویر، ج ۷، ص ۱۲۵.
- التفسیر الکبیر، ج ۱۲، ص ۱۴۱.
- تفسیر ابن‌کثیر، ج ۲، ص ۱۲۷؛ الدرالمنثور، ج ۳، ص ۲۴۳ـ۲۴۴.
- مجمع البیان، ج ۴، ص ۴۲۱؛ الدرالمنثور، ج ۳، ص ۲۴۳ ـ ۲۴۴؛ التحریر والتنویر، ج ۷، ص ۱۲۲.
- التبیان، ج ۴، ص ۷۵؛ منهج‌الصادقین، ج ۳، ص ۳۴۴.
- ثواب‌الاعمال، ص ۲۲۴؛ لمحات‌الانوار، ج ۲، ص ۷۴۴.
- تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۳۵۴.
- لمحات الانوار، ج ۲، ص ۷۴۴.
- تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۳۵۴؛ ثواب‌الاعمال، ص ۲۲۴.
- لمحات الانوار، ج ۲، ص ۷۴۴ـ۷۴۵.
- الکافى، ج ۲، ص ۴۵۵؛ البرهان، ج ۲، ص ۳۹۶.
- تفسیر قمى، ج ۱، ص ۲۰۱.
- تفسیر قرطبى، ج ۶، ص ۲۴۷؛ الدرالمنثور، ج ۲، ص ۲۴۵ـ۲۴۶؛ کنزالدقائق، ج ۴، ص ۲۷۸.
- تفسیر عیاشى، ج ۱، ص ۳۵۳؛ اطیب‌البیان، ج ۵، ص ۲.
- تفسیر اثنى عشرى، ج ۳، ص ۲۱۸.
منابع
- سید عبدالرسول حسینى‌زاده، محمد خامه‌گر؛ دائرة المعارف قرآن کریم، جلد ۴، صفحه ۵۴۷-۵۵۷.
نظرات شما عزیزان:
