واژه «قسط» در اصل به معناى سهم و نصيب عادلانه است و به همين جهت، گاه به معناى عدالت مى آيد و آن در صورتى است كه نصيب عادلانه هر كس پرداخته شود و گاه به معناى «ظلم» مى آيد و آن زمانى است كه نصيب عادلانه او گرفته شود. اوّلى معمولا به صورت باب اِفعال به كار مى رود و لذا يكى از نام هاى خدا را «مُقْسِط» ذكر كرده اند و دومى به صورت قِسْط (از ثلاثى مجرّد) لذا «قاسِطْ» به معناى ظالم است. از این رو قرآن مجيد مى فرمايد: «وَ أَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا»(1)؛ (و امّا ستمکاران آتشگیره و هیزم دوزخند) و نيز در قرآن می خوانيم: «إِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطينَ»(2)؛ (كه خدا عدالت پيشگان را دوست دارد).(3)
پی نوشت:
(1). قرآن کریم، سوره جن، آيه 15.
(2). سوره مائده، آيه 42؛ لسان العرب، ابن منظور، محمد بن مكرم، دار صادر، بيروت، 1414 قمری، چاپ: سوم، ج 7، ص 377، ماده: قسط؛ المفردات الفاظ القرآن، راغب اصفهانى، حسين بن محمد، تحقيق: صفوان عدنان، داود، دارالعلم، الدار الشامية، دمشق، بيروت، 1412 قمری، چاپ: اول، ص 670، ماده: قسط؛ معجم المقاييس اللغة، ابن فارس، أحمد بن فارس، محقق / مصحح: هارون، عبد السلام محمد، مكتب الاعلام الاسلامي، قم، 1404 قمری، چاپ: اول، ج 5، ص 85، ماده: قسط؛ مجمع البحرين، طريحى، فخر الدين بن محمد، محقق / مصحح: حسينى اشكورى، احمد، مرتضوي، تهران، 1375شمسی، چاپ: سوم، ج 4، ص 268، ماده: (قسط).
(3). پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، با همکاری جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه، تهران، 1386 ش، چاپ نهم، ج 4، ص 454.
نظرات شما عزیزان: