چرا عنکبوت در تار خود گرفتار نمیشود؟
عنکبوت ها موجودات خارقالعادهای هستند. آنها در تمام فصول و در همه جا، هوا، آب، زمین، روی زمین و حتی زیر زمین یافت میشوند. عنکبوت ها اندازههای مختلفی دارند. برخی به اندازه یک نقطه کوچک اند و برخی دیگر ۲۰ سانتی متر طول دارند.
بعضی از عنکبوت ها میتوانند یک سال بدون آب زندگی کنند. عنکبوت های غول پیکر را “رتیل” مینامند. انواعی از رتیل ها از پرندگان تغذیه میکنند. این موجودات میتوانند ۱۵ سال عمر کنند. بزرگترین رتیل پرنده خوار در سال ۱۹۸۵ میلادی در “سورینام” شکار شد. این رتیل بزرگ، حدود ۱۲۲ گرم وزن داشت. عنکبوت ها اغلب فقط یک سال است.
این موجودات دارای ۸ پا و ۸ چشم هستند و بدن آنها از دو قسمت سر و تن تشکیل شده است. در انتهای شکم عنکبوت، ۳ جفت اندام ترشح کننده تار وجود دارد. تار، مادهای تار مادهای ابریشم است که به شکل مایع از سوراخی واقع در انتهای شکم عنکبوت خارج میشود. این مایع به محض اینکه در مجاورت هوا قرار می گیرد، سفت میشود.
عنکبوت ها دو نوع تار میتنند. تارهای چسبناک و تار خشک و نرم . آنها طعمه خود را به کمک تارهای چسبنده به دام میاندازند. حشرات به محض اینکه با این تارها تماس پیدا میکنند به آنها میچسبند. عنکبوت ها میتوانند حشرات را به دام بیندازند اما هرگز گرفتار تاری که تنیده اند، نمیشوند؛ اما دلیل آن چیست؟ تنها دلیل این مسئله، چربی بر روی پای آنها است.
در واقع وقتی که عنکبوت بر روی تار خود حرکت میکند، فقط از روی تارهای خشک و نرم میگذرد. عنکبوت همیشه مراقب است که پاهایش را روی تارهای چسبناک نگذارد، با این حال حتی اگر چنین حالتی پیش آید چربی که سطح پاهای عنکبوت را پوشانده است، مانع گرفتار شدنش میشود.
در کشور انگلستان، چهار هزار متر مربع چهار هزار متر مربع از علفزارهای خارج از شهرها بیشتر از دو میلیون عنکبوت وجود دارد. اندازه گیری ها نشان داده است که این عنکبوت ها میتوانند ظرف یک سال، هم وزن تمام جمعیت انگلستان حشره بخورند. عنکبوت ها تارهایی به اشکال مختلف میتنند. تار برخی از آنها به شکل دایره و برخی دیگر به شکل قیف است. در تمام این تارهای چسبناک که برای به تله انداختن شکار مورد استفاده قرار میگیرد، محل خاص و جداگانهای وجود دارد.
نظرات شما عزیزان: