پيامبر عظيم الشأن اسلام از نوادگانش حسن و حسين به اوصافى ياد كرده كه حاكى از مقام و منزلت والاى آنان نزد اوست، از جمله آندو امام همام:
١. گلهاى بوستان نبىّ اكرم در دنيا و گلهاى خوشبوی میان اين امّتند(1)
٢. امام حسن و امام حسين، برترين انسانهاى روى زميناند(2)
٣. آندو، سالار جوانان بهشتىاند(3)
۴. آنها دست به قيام بزنند يا نزنند، امام و پيشوا به شمار مىآيند(4)
۵. آندو بزرگوار، از عترت و اهل بيت پيامبرند كه تا قيامت از قرآن جدايى ندارند و امّتى كه بدانان تمسّك جويد، هرگز به گمراهى دچار نگردد(5)
۶. اين دو امام در زمرۀ اهل بيتىاند كه براى كشتى شكستگان خود، نجات از غرق شدن را ضمانت مىكنند (6)
٧. آندو، از جمله افرادىاند كه جدّ بزرگوارشان در حق آنان فرمود:ستارگان، موجب امنوامان زمينيان از غرق شدن و هلاكت و اهل بيت من سبب مصونيّت ساكنان زمين از اختلافند»(7)
٨. جمعى از ياران رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله نقل كردهاند كه از آن حضرت شنيدهاند دربارۀ امام حسن و امام حسين عليهما السّلام فرمود: خدايا! تو به خوبى از علاقۀ من به آندو آگاهى، بنابراين آنان و دوستدارشان را مورد محبّت خويش قرار داده.(8)
1) . صحيح بخارى ٢/١٨٨، سنن ترمذى ۵٣٩.
منبع: یشوایان هدایت, حکیم، منذر,مترجم:عباس جلالی، جلد:۵
نظرات شما عزیزان: