تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
یکی از مطالبی که در معارف به آن اشاره شده است مسئله ی عهدی است که مؤمنین با خداوند متعال بسته اند به نام عهد ولایت. خداوند متعال در عالمی به نام عالم عهد یا عالم میثاق از بندگانش، دو عهد گرفته است. یک عهد بندگی و دیگری عهد ولایت. افرادی که این عهد را با خداوند بستند در این عالم، شیعه به دنیا می آیند. از اولیاء خدا، از معصومین و امامان نیز عهد گرفته شده است. بنابراین انسان شیعه باید به آن عهد و پیمان خود پایبند باشد.
اگر سرمایه های وجودی انسان در مسیر ولی خدا که همان اطاعت و بندگی خداوند می باشد مصرف شود، باعث رشد و پیشرفت و برکت در زندگی انسان می شود و اگر در مسیر و اطاعت بندگی خدا و در مسیر ولی خدا نباشد قطعاً این سرمایه ها در مسیر شیطان خرج می شود.
در آیت الکرسی، خداوند دو نوع جبهه در عالم را به انسان نشان می دهد. جبهه اول، جبهه خدا و اولیاء خدا است و جبهه دوم سرپرست و مدیرش شیاطین و کفار هستند. در این عالم انسان آزاد وجود ندارد و جبهه ی شیطان است.
سرمایه انسان وقتی دست ولی خدا افتاد، آن سرمایه رشد و برکت پیدا می کند. در سوره توبه خداوند به پیامبر می فرماید: از اموال مردم صدقه ای بگیر برای اینکه پاکشان کننی و رشدشان دهی. اگر انسانی در مسیر معصوم و جبهه معصوم قرار نگیرد هیچ رشدی نخواهد داشت. هیچ آلودگی از آن پاک نخواهد شد و هیچ عمل خیری باعث رشد او نمی شود.
در این عالم، موجود کوچک برای رشد باید خود را به موجود بالاتر بسپارد، موجود بالاتر، انسان کامل یعنی ولی خدا و معصوم است. قرآن خواندن، نماز خواندن، روزه گرفتن و این گونه اعمال حکم بذر را دارند، اگر در محیط و زمین مساعد کشت شود باعث رشد خواهد شد. در محیط ولایت، عمل انسان رشد پیدا می کند.
در زمان هر یک از امامان معصوم ما، اگر مردم آن دوران وفای به عهد می کردند، فرج اهل بیت رخ می داد. در زمان امیرالمؤمنین ، زمان امام مجتبی ،زمان امام حسین وفای به عهد نکردند. امام زمان (ع) زمانی ظهور می کنند که یارانش و اصحابش وفای عهد به کنند.
نظرات شما عزیزان:
