سلام بر میهمانان خدا!
سلام بر روزه داران!
سلام بر آنان که با نیروی ایمان، جنبشها و تمایلات نفسانی را مهار کرده و میتوانند خود را از آلودگیهای شهوت و غضب، و از پلیدی و زشتی کنار کشیده و پاک و بیغلّ و غش زندگی کنند.
سلام بر کسانی که حرمت ماه رمضان را نگاه داشته؛ و از برکات و فضیلتهای این ماه برخوردارند.
روزهدار عزیز! تو میهمان خدایی! تو مشمول آمرزش و رحمت او هستی! نفس کشیدن تو ثواب تسبیح و خواب تو ثواب عبادت را دارد.
پس قدر خود را بدان!
بدان که بزرگترین مکتب تربیتی و روحانی اسلام برای همه طبقات اعم از غنی و فقیر، شاه و گدا و عالم و جاهل، افتتاح شده و شعبههای آن در کاخهای شهری و خانههای روستایی، در همه شهرها و نقاط مسلمان نشین باز گردیده و در عالم اسلام، وجد و نشاط و بیداری ضمیر و توجّه به معنویات، همه چیز را تحت الشّعاع قرار داده است.
به راستی که چه فرصت خوب و چه اوقات عزیزی است؛ اگر ما قدر آن را بدانیم. تا چه اندازه این ماه به ما نیرو میدهد؟ ما را امیدوار و سر زنده و تازه میکند و احساسات انسانی را بیدار میسازد؟
درود بر آن رهبرانی که در وصف روزه فرمودند:الصَّومُ جُنَّةٌ[52]
روزه سپر (زره) است.
به راستی روزه، سپر از گناه، از پلیدی و زشتی و از آفات خشم و شهوت است.
بیعفّتی و خدعه و نیرنگ رنج میبرند، نیاز جامعه به معنویات و اخلاق هر روز آشکارتر میشود.
جمعیتی به نام تسلیحات اخلاقی تشکیل شده است که متأسّفانه چون برنامه کار آنها به طور جامع و مستقیم از تعالیم مقدسّه اسلام الهام نمیگیرد، موفقیتی به دست نمیآورند و اگر هم سر و صدایی بلند کنند، بسیار محدود و گاهی ممکن است با اغراض سیاسی توأم باشد. از این گونه جمعیتها و سازمانهای ضعیف، کاری ساخته نیست؛ و نمیتوانند در قلب و روح بشر وارد شده و او را در برابر همه این خطرات بیمه نمایند.
یگانه راهی که بشر را به سر منزل رستگاری میرساند، راه اسلام است. همان آیینی که تعالیم و برنامههای آن، همه جانبه و در هر عصر و زمان مترقّیترین تعالیم است. همان دینی که معنویت و روحانیت آن، دلهای بشر را تحت نفوذ گرفته و ماه رمضانش، وضع و اوقات کار و پیشه، اداره و برنامه زندگی و ... را عوض میکند.
اسلام برنامه تسلیحات اخلاقی عمیقی از چهارده قرن پیش به اجرا گذارده که اگر همه با هم همکاری کنند تا این برنامه از هر لحاظ اجرا شود، سطح اخلاق فاضله به میزان بیسابقهای بالا خواهد رفت.
این برنامه تسلیحاتی اسلام در مقابل سپاه خشم و شهوت، بی عفّتی و ناپاکی، جنایت و خیانت، حبّ مال و جاه، بیرحمی، حرص، حسد، ظلم و ستم، تجاوز به حقوق ضعفا، ضعف اعصاب و ضعف روح، ناتوانی اراده و آفات دیگر، همان برنامه ماه رمضان است.
البتّه اسلام برنامههای اخلاقی و اجتماعی دیگر، بسیار دارد که چون موضوع گفتار ما نمیباشد، بحث درباره آن را به فرصتی دیگر محوّل میکنیم.
برای ما توجّه به برنامههای ماه رمضان لازم و مفید است؛ زیرا میتوانیم با برنامههای آن نقاط ضعف و نواقص امور خود را برطرف کنیم.
آری، ماه رمضان، ماه روزه، قرائت قرآن، دعا و ذکر خدا، توبه و اعاده حیثیت، ماه کمک به مستمندان و صله رحم، ادب و حسن خلق بوده و دستوراتش به قدری جالب و ارزنده است که ارزش آن را با جواهرات و اموال این دنیا نمیتوان سنجید. ثواب تمام اعمال حسنه و کارهای نیک در این ماه بیش از ماههای دیگر است.
قرائت قرآن مجید- به ویژه اگر با تأمّل در معانی آیات آن توأم باشد- ما را به معارف حقیقی و به عالم انسانیت، آشنا کرده و امراض روحی را شفا میبخشد.
نظرات شما عزیزان: