روایات
١ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
اَفضَلُ العَملِ ما اُریدَ بِهِ وَجةَ اللهِ.
اَفضل اعمال آن عملی است که تنها برای رضای خدا باشد. (فهرست غرر، ص ٩٦)
٢ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
بِالاِخلاصِ یتفاضَلُ مراتِبُ المؤمنین.
به وسیله حقیقت اخلاص است که درجات مؤمنین بر یکدیگر برتری و رفعت پیدا میکنند. (میزانالحکمة، ج ٣، ص ٥٧)
٣ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
تَصفِیةُ العَمَلِ اَشدُّ مِنَ العَمَلِ!
تصفیه عمل (تا به حدّ خلوص برسد) از خود عمل سختتر است! (فهرست غرر، ص ٢٨٠)
٤ـ «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
اَلْعَمَلُ الْخالِصُ: الّذی لاتُریدُ اَنْ یَحْمَدَكَ عَلَیْهِ اَحَدٌ إلاَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ.
عمل خالص آن عملی است که دوست نداری دربارة آن، احدی جز خدای سبحان از تو تعریف و تمجید کند. (اصول کافی، ج ٣، ص ٢٦)
٥ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
اولُ الاِخلاصِ اَلَیأسُ ممّا فی اَیدیِ النّاسِ.
اولین مرحلة اخلاص، روگردانی از مال و منال دیگران است. (فهرست غرر، ص ٤٣٠)
٦ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
أخلِص قَلبَكَ یَكفیكَ القلیلُ مِنَ العَمَلِ.
تو نیت را خالص کن، عملِ کم هم تو را کفایت میکند. (بحار، ج ٧٠، ص ١٧٥)
٧ـ امام جواد(ع):
رِضَا الناسِ بَعدَ رِضَا اللهِ.
خشنودی و رضایت مردم (در هر کاری) باید بعد از خشنودی و رضای خدا باشد (اول رضای خدا بعد رضای مردم). (بحار، ج ٧٨، ص ٣٦٢)
٨ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
اَخلِصوا اِذا عَمِلتُم وَاعْملوا اذا عَلِمتُم.
چیزی را که یاد گرفتید بدان عمل کنید و وقتی عمل کردید عملتان خالصانه (و برای خدا) باشد. (فهرست غرر، ص ٩٢)
٩ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
إنَّ الله لایَقبَلُ عَمَلاً فیهِ مِثقالُ ذَرَّةٍ مِن ریاءٍ.
خداوند عملی که یک ذره ریا در آن باشد قبول نمیکند. (عدّةالدّاعی، ص ٢١٤)
١٠ـ «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
من مشی فی حاجةِ اَخیهِ المُسلِمِ وَ لَم یُناصِحْهُ فیها كانَ كَمَن خانَ اللهَ وَ رَسولَه صلیالله علیه و آله!
کسی که در پی حاجت برادر مسلمان خود برود ولی خلوص نیّت نداشته باشد همانند کسی است که خدا و رسولش(صلیالله علیه و آله و سلم) را خیانت نموده است! (ثوابالاعمال، ص ٥٦٧)
١١ـ «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
إنّ السَّریرةَ إذا صَلُحَتْ قَوِیَتِ العَلانِیَة.
باطن انسان که خوب باشد ظاهرش نیز قوی و نیرومند خواهد بود. (اصول کافی، ج ٣، ص ٤٠٣)
١٢ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
مَن أخلَصَ لِلّه اَربعینَ صباحاً ظَهَرتْ یَنابیعُ الحِكمَةِ مِن قَلبِهِ عَلی لِسانِه.
کسی که چهل روز اعمال خود را خالصانه و برای خدا انجام دهد چشمههای حکمت (و کلام حق) از دلش بر زبانش جاری میگردد. (مواعظ عددیّه، ص ٨)
١٣ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
لاتَهتَمّوّا لِقِلّةِ العَمَلِ و اهتَمّوا للِقَبول
شما غصة کمبود عمل را نخورید. همّ و هدفتان تنها قبولی اعمالتان باشد. (جامعالسعادات، ج ٢، ص ٤٠٠)
١٤ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
طوبی لِلمُخلِصینَ، اولئِكَ مصابیحُ الهُدی تَنجَلی عَنْهُم كُلُّ فِتنَةٍ ظَلماء.
خوشا به حال مخلصان! آنان چراغ هدایتند که از هر گونه فتنه و ظلمت رهایی یافتهاند. (میزانالحکمة، ج ٣، ص ٦٢)
١٥ـ «امام حسن عسكری(علیهالسلام)»:
لو جُعلَتِ الدُّنیا كُلُّها لُقمَةً واحدةً وَ لَقّمتُها مَن یعبُدُ اللهَ خالصاً لَرأَیتُ أَنّی مٌقَصِّرٌ فی حَقِّهِ!
اگر تمام دنیا (برایم) یک لقمه شود و آن را به خوردِ کسی بدهم که خدا را با اخلاص عبادت میکند باز در نظرم در حق او کوتاهی کردهام! (بحار، ج ٧٠، ص ٢٤٥)
١٦ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
لایَقبَلُ اللهُ صَلاةَ عَبدٍ لایَحضُرُ قلبُهُ مَعَ بَدَنِه.
خداوند نماز بندهای که دلش با ظاهر بدنش (با خضوع و خشوع) همراه نباشد قبول نمیکند. (محاسن برقی، ج ١، ص ٤٠٦)
١٧ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
مِلاكُ العَمَل اَلاخلاصُ فیه.
ملاک و قِوام هر عملی بستگی به خلوص نیّت آن عمل دارد. (شرح غرر، ج ٦، ص ١١٨)
١٨ـ «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
اَعظمُ العباداتِ اَجراً أخفاها.
بزرگترین پاداش را آن عبادتی داراست که در خفا و نهان انجام گیرد. (قربالاسناد، ص ٩٤)
١٩ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
اِنَّ عَمَل السِّرِّ یُضاعفُ علی عَمَلِ العلانِیَةِ بِسَبعینَ ضِعفاً و یُضاعفُ عَمَلُ العلانیةِ اِذا استنَّ بِعامِلهِ علی عَمَلِ السِّرِّ سَبْعیَن ضِعفاً.
عمل در خفا و نهان هفتاد برابر عمل آشکارا پاداش دارد، و عمل آشکارا هم که بدان عادت کرده و رَوِش او شده هفتاد برابر عمل نهانی پاداش خواهد داشت. (المَحجَّةالبیضاء، ج ٦، ص ١٨٣)
٢٠ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
اُصدُقوا اذا قُلتُم و اَخلِصوا اذا عمِلتُم وَ تَزَكُّوا بِالوَرَع.
در گفتارتان صادق و راستگو و در اعمالتان خالص و باصفا باشید و خویشتن را با وَرع و پارسائی تزکیه نمایید. (فهرست غرر، ص ٢٠)
٢١ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
تمامُ إلاخلاصِ تَجَنُّبُكَ المَعاصی.
اخلاص واقعی تو آن زمانی است که از گناهان دوری کنی. (تحفالعقول، ص ١٨)
٢٢ـ حضرت فاطمهزهراسلامالله علیها:
مَنْ أصعَدَ اِلَی اللهِ خالِصَ عبادَتِة أَهبَطَ اللهُ اِلَیهِ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.
کسی که عبادت خود را برای خدا خالصانه و بیشائبه کند خداوند (نیز) بهترین مصلحتش را نصیب او مینماید. (بحار، ج ٧٠، ص ٢٤٩)
٢٣ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیهالسلام)»:
اَلعِبادَةُ الخالصةُ أَن لایَرجُوَ الرَّجُلُ اِلاّ رَبَّه وَ لایَخافَ اِلاّذَنبَه.
عبادت ناب و خالصانه آن است که شخص امیدی به جز خدای خود نداشته باشد و جز از گناه خود از أحدی نهراسد. (فهرست غرر، ص ٢٢٩)
٢٤ـ «پیامبر گرامی اسلام صلیالله علیه و آله و سلم»:
لَیسَتِ الصّلاةُ قیامَك و قُعودَك اِنّما الصّلاةُ اِخلاصُكَ وَ أَنْ تُریدَ بِها وَجهَ اللهِ.
نماز (تو تنها) قیام و قعودت نیست، نماز در حقیقت آن صفا و خلوص تو است که هدفت در آن (تنها) رضای خدا باشد. (میزانالحکمة، ج ٣، ص ٦١)
٢٥ـ «امام جعفرصادق(علیهالسلام)»:
لایصیرُا لعبدُ خالصاً لِلّهِ عزّوجَلَّ حتّی یصیرَالمدحُ وَ الذَمُّ عِندَه سَواءً.
بنده به درجة خلوص برای خدای متعال نمیرسد مگر زمانی که تعریف یا مذمتی که از او میشود هر دو در نزد وی یکسان باشد. (بحار، ج ٧٣، ص ٢٩٤)
نظرات شما عزیزان: